sebuah KISAH tentang KITA

Kadang-kadang saya fikir macam kita dah buat keputusan yang salah. Awak dah bercinta dengan seorang wanita pemarah. Dan bila saya marah, awak gelisah. Sampai satu tahap saya terfikir kita patut berpisah. Tapi saya tak pernah luah, sebab cinta saya pada awak masih tak berubah.
Tapi, entahlah.

Kadang-kadang kita gaduh sebab benda kecil yang tidak ada kena mengena. Saya perasan keserasian kita macam tak ada, macam hilang seketika. Dan akhirnya saya mengalirkan air mata. Ada salah saya. Ada salah awak juga. Tapi kita suka pendam rasa. Akhirnya semua tergantung begitu saja.

Sumpah saya pernah cuba berubah banyak kali. Tapi bila berubah saya rasa saya tak jadi diri sendiri. Saya rasa macam hidup dalam tubuh badan orang yang saya tak kenali. Biarlah saya jadi diri saya sendiri walaupun itu buat orang benci.

Saya tahu kadang-kadang saya kasar. Tapi saya tak lupa hati awak itu yg sebenar. Saya nampak perasaan awak pada saya tak bertukar. Awak masih perlukan saya dengan mesej-mesej yang awak hantar. Awak masih setia walaupun hubungan kita dilanda halilintar.Awak masih sabar. 

Saya tahu awak mahu kekasih yang baik hati. Saya tahu awak mahu kekasih yang tak menyusahkan hidup awak setiap hari. Saya tahu awak mahu kekasih yang buat awak happy. Saya tahu awak mahu kekasih yang tak menyakitkan hati. Saya tahu lelaki seperti awak layak untuk dapat kekasih yang baik budi pekerti, bukan sensitif tiap mase sebegini.

ps : Saya cuma mahu awak bahagia meskipun kebahagiaan itu bukan dengan saya  :))